اصول سرپرستی قسمت سوم

اصول سرپرستی قسمت سوم

اصول سرپرستی قسمت سوم

نوشته دکتر مازیار میر محقق و پژوهشگر

 

info@mazyarmir.com

mazyarmir.com@gmail.com

https://www.aparat.com/mazyarmir

https://www.aparat.com/zabane_badan

https://www.instagram.com/maziyare_mir

 

مدیران جهت پرورش افراد خلاق باید در آموزش موارد زیر امکان پذیر باشد:

  1. تحصیل مخاطره
  2. کاهش کنترل بیرونی
  3. کاهش تقسیم کار
  4. قبول ابهام
  5. تحمل راههای غیرعملی
  6. تحمل تضاد
  7. تمرکز بر نتایج تا ابزارها
  8. ارتباطات همه جانبه
  9. ایجاد نظام مشارکت جو
  10. ۱۱٫ گسترش گروههای کاری

چگونه میتوان خلاقیت و نوآوری را در سازمان تسهیل کرد؟ ۱٫ ساختار انعطافپذیر

  1. تشویق نظام ضدخلاقیت
  2. فضای فرهنگی خلاق
  3. ایجاد واحد مخصوص خلاقیت
  4. ایجاد زمان برای ارائه خلاقیت
  5. برقراری سیستم پیشنهادات
  • صاحبنظران معتقدند که با ساختار انعطافپذیر و دوری جستن از خصوصیات سازمانهای بروکراتیک و قید و بندها و ضوابط سخت و ثابت آن میتوان محیط مناسبی را برای خلاقیت کارکنان ایجاد کرد.
  • یکی دیگر از عوامل توسعه و خلاقیت و نوآوری در سازمان حمایت و پشتیبانی و تشویق نظامند کسانی است که ایدههای تازه و خلاق را بروز نمیدهند.
  • هر گاه مدیران سطوح عالی و سیاستگذاران سازمان خود به خلاقیت و نوآوری به عنوان فعالیتهای حیاتی باور و اعتقاد نداشته باشند هیچ فعالیتی در این زمینه در سازمان بقاء و دوام نخواهد یافت.
  • ایجاد گروههای تحقیقاتی چند نفره تا واحدهای بزرگ پژوهشی در سازمان همه تقویت کننده توانایی خلاقیت و نوآوری در سازمان است.
  • موضوعات انحرافی و روزمره محیط کار در اغلب مدیران، طراحان و کارشناسان را از خلاق بودن باز میدارد.
  • الف( بکارگیری و جذب نیرویهای خلاق و نوآور به سازمان ب( امکانات مناسب تحقیقاتی و مالی برای کوششهای نوآورانه

ج( به کارگیری نتایج از فعالیتهای خلاق و دادن پاداش مناسب، افراد دارای خلاقیت د( آزادی عمل کافی در انجام امور، فعالیتها و تلاشهای خلاق

ب(  تصمیم گیری و حل مسأله تعریف مسئله

الف( انتخاب یک راه از میان چند راهکار تصمیم گیری فرآیند تعیین و تشخیص مسئله، یافتن راه حلهای مختلف برای مسئله ب( جورج هابر میگوید: تصمیم گیری از انتخاب و حل مسئله متفاوت است به نظر وی انتخاب کردن جزئی از تصمیم گیری است که شامل انتخاب یک مورد از چند مورد انتخاب میگردد.

مختصات تصمیم گیری

مهمترین مختصات تصمیم گیری عبارتند از:

  • ترتیبی بودن: این جلوه تصمیم گیری سوابق زنجیره ای آن را از نظر افراد علمی دور میدارد و به ندرت میتوان گفت: تصمیم مهم تجاری این گونه اخذ میشود.
  • فرآیند تصمیم گیری بسیار پیچیده است: فرآیند تصمیم گیری حداقل، مرکب از روابط پیچیده میان متخصصین، مسئولیت شغلی، تعامل گروهی، سیستمهای ارتباطی و اطلاعاتی هنجارها و ارزشها میباشد.
  • در تصمیم گیری ارزشهای فردی دخالت دارد: طرز تفکر افراد سیستمهای اطلاعاتی و عوامل شبیه اینها بر تصمیمگیری و نحوه انجام کارها اثر میگذارد لذا فرآیند تصمیمگیری روان میشود و این امر به دلیل سروکار داشتن تصمیمات با ارزشهای غیرکمی است که از روند غیریکسان متبدار از تفکر افراد ناشی میگردد.
  • تصمیمات در یک محیط نهادی انجام میشود: هر سازمان مرکب از مجموعه ای از ترکیبات نهادی میباشد که در درون آنها شکل میگیرد در این محیط راهنمای منحنی محدودیتهای شناخته شده و انگیزههای اخذ تصمیم وجود دارد.

– شرایط تصمیمگیری

عبارتند از: ۱- اطمینان ۲- عدم اطمینان ۳- مخاطره

متغیرهای تصمیمگیری

الف( اتخاذ تصمیم و اطلاعات: ارزش اطلاعات برای تصمیم گیرنده براساس پول زمان مخاطره اقتصادی و ارزیابی اثر آن در تصمیم برآورد میشود.

ب( اتخاذ تصمیم و محیط: ۱- عوامل عمومی و کلی ۲- عوامل عرضه کنندگان ۳- فناوری ۴- عوامل بازاریابی

ج( اتخاذ تصمیم و رفتار: از آنجایی که همه وظایف و اعمال مدیر به صورت تصمیم گیری است حتی زمانی که تصمیمات مقامات مافوق را اجرا میکند ناچار به اخذ تصمیم است پس بررسی رفتار از نظر ارزشها و معتقدات، استعداد و غیره… بسیار بسیار اهمیت دارد….

مازیارمیرمشاوروتحلیلگر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *