خلاصه کتاب معبد سکوت نوشته برد تی اسپالدینگ
خلاصه کتاب معبد سکوت
کتاب معبد سكوت نوشته نویسنده آمریکایی برد تی.اسپالدینگ (Baird T. Spalding) است. برد اسپالدینگ در سال ۱۸۷۲ در نیویورک به دنیا آمد و در ۱۹۵۳ در سن ۸۰
سالگی در آریزونا درگذشت. اصلی ترین اثر این نویسنده سری کتاب های زندگی استادان (Life and Teaching of the Masters of the Far East) است که در بسیاری
از کشور ها از جمله ایران به «معبد سکوت» شهرت دارد. این کتاب اولين بار توسط يك مترجم فرانسوی به نام ژاك وايس (با نام مستعار لویی کامبل) به زبان فرانسه ترجمه
شد. ترجمه این کتاب به زبان فارسی توسط فريده مهدوي دامغاني انجام شده و تا سال ۱۳۹۵ به چاپ چهاردهم رسیده است.
کتاب معبد سکوت شرح سفر دوساله نویسنده در سال‌های ۱۹۳۵ تا ۱۹۳۶ به خاورمیانه و خاور دور است. بسیاری از رویدادهای کتاب در هندوستان و برخی در ایران و
پاکستان می‌گذرد. موضوع اصلی کتاب آیین، مراسم و عقاید دین بودایی است و ترجمه نام کتاب نیز بر این اساس انتخاب شده است.
در آیین بودایی بر سکوت و اهمیت گوش سپردن بسیار تاکید شده است و آن را موجب آرامش روح می‌دانند. این کتاب به پیشرفت در راه طریقت و به یکی ساختن علم و
مذهب می‌پردازد و خواننده را با مهمترین آموزه‌های عرفانی برگرفته از طبیعت آشنا میکند.
در جایی از کتاب نویسنده می‌گوید: «ادبيات ماوراي طبيعي و عرفاني امروزه چنان شكوفا شده و چنان بيداري همگاني رخ داده و چنان پويندگي و تحقيقاتي براي رسيدن
به حقيقت صورت گرفته است تا اطلاعاتي درست و دقيق از آن روزگاران و استادان بزرگ جهان به مردم ارائه شود. كه من تصميم گرفتم تجربيات شخصي ام را كه از داستان
خاور دور به دست آورده‌ام، با شما در ميان بگذارم »
اسپالدینگ در کتاب معبد سکوت ، بدن انسان را به یک معبد تشبیه میکند و اعتقاد دارد برای جاودانگی آن باید آن را مدام و مدام از نو ساخت
یکی از سوالاتی که اغلب به وسیله خوانندگان علاقمند این کتاب پرسیده می‌شد این بود که آیا این کتاب تخیلی است یا آنکه به راستی نقل قولی از یک سفر حقیقی و
واقعی است؟
اسپالدینگ همیشه با قاطعیت به این سوال چنین پاسخ می‌داد : «هر شخصی که این کتاب را می‌خواند، آن مقدار چیزی را از آن می‌گیرد که برایش لازم و مفید است. تا
بدانجا اعتقاد و ایمان می‌آورد که با سطح تکامل و آگاهی باطنی اش مطابقت و مناسبت داشته باشد».
فرازهایی از کتاب معبد سکوت :
«سعی کنید تبسم ملایم و لطیف کودکی معصوم را بیاموزید. لبخندی از اعماق روح که یک آرامبخش و مسکن روحانی و معنوی به شمار می‌رود. تبسمی حقیقی که از
زیبایی عظیمی برخوردار است. این همان شاهکار استاد جاودانۀ باطن است.»
«قدرت پراکنده شده با سر و صدا برابر است. حال آنکه قدرت ناب و متمرکز با سکوت برابر است. هنگامی که ما تمرکز می‌کنیم، هنگامی که نیروهایمان را به مرکز انرژی
واحدی می‌آوریم، در سکوت با خداوند ارتباط برقرار می‌کنیم. در نتیجه به هر قدرتی وابسته‌ایم. این میراث واقعی بشر است: «من و پروردگار یکی بیش نیستیم.»
«بایستی ایمانتان را به تدریج و ذره ذره افزایش دهید و آن را مانند درس موسیقی یا ریاضی با تمرین فراوان انجام دهید تا به مرحلۀ دانش و آگاهی برسید. در آن زمان، انسان
آزاد می شود.»
«مردانی که به الهاماتشان جامۀ عمل پوشاندند همان مردانی هستند که آگاهانه یا ناآگاهانه بیشترین ایمان را به پروردگارشان داشتند.»
«برای آن که دانه‌ای که در زمین کاشته شده است بروید، لازم است از خود دست بکشد تا قادر به رشد و تکامل بخشیدن به خود شود. به همان نسبت نیز لازم است ما از
خود دست بشوییم تا قادر به تکامل بخشیدن به خود گردیم. برای آن که دانه رشد کند لازم است که پوستۀ بیرونیش از بین برود و از هم دریده شود. ما نیز در آغاز رشدمان
بایستی پوسته محدودیت‌هایمان را از هم بدریم. هنگامی که تکامل باطنی ما به پایان رسید، ما اجبارا در زیبایی خود و به تقلید از گل زیبا شکوفا خواهیم شد.»
