رازهای مهم در افزایش تمرکز قسمت اول
خیلی خیلی کار دارم . وای شب عید اما قرار بود چه کنم و چی کار کنم . اسم چی بود. کجا باید می رفتم ویا چی می‌خواستم بگم و یا «داشتم چی‌کار می‌کردم؟ اینها همه و همه
مهمترین دست اورد عدم تمرکز است آری بعنوان یک مدرس و مشاور کسب و کار که بیش از دو دهه به این رشته اشتغال داشته ام به این نتیجه رسیدم که عدم تمرکز و حواس پرتی
مساله‌ای است که خیلی‌ها با آن هر روز و روز به روز کارافرینان با ان دست به گریبانند.
ناتوانی یا کم توانی ما در تمرکز به دلیل خستگی، بی‌انگیزگی یا هر چیز دیگری که باشد، بهره‌وری و به دنبال آن شانس موفقیت را کاهش می‌دهد.
در این سلسله مقالات بلند مازیارمیر کارشناس و مشاور عالی کسب و کار تجربیات خود و کارناسان این رته را به اتراک قرار می دهد .
نکته بسیار مهم از ان جا که مطالب این سایت کاملا رایگان است فقط و فقط خواهی که از ما داریم ان است که نظرات و سوالات و نقطه نظرات خود را برایمان بنویسید تا در ادامه
این سلسله مقالات به ان بپردازیم . بینهایت سپاسگذارم
قدم دوم تمرین و تداوم
همان طور که بیان شد، تمرکز فکر، یک توانایی ذهنی و روحی است که جنبه اکتسابی دارد و در هر امر اکتسابی، تمرین و تکرار و استمرار بخشیدن به آن، شرط اساسی دست یابی به
هدف است. برای تمرکز فکر نیز تمرین و ممارست، ضروری است. تمرین در این زمینه، این گونه است که باید در ابتدا کلمه دل خواهی مثلاً «دوستی» را در نظر گرفته و آن را روی یک
برگه یادداشت بنویسید و با قرار دادن ساعتی در مقابل خود، به مدت یک دقیقه، سعی کنید فقط و فقط به این واژه بیندیشید و از نفوذ افکار نامربوط و مزاحم در حوزه فعالیت ذهن
خود پرهیز کنید. با این حال، ممکن است ملاحظه کنید که تعدادی از این افکار مزاحم غیر مربوط – که اصطلاحاً به آنها پرش های فکری می گویند – به نحوی وارد فضای ذهنتان
شود. همین عمل را دو بار دیگر و هر بار، به مدت یک دقیقه، تکرار کنید. طبیعی است که ملاحظه خواهید کرد که در بار سوم، پرش های فکری کمتر شده، «تمرکز فکری» شما بیشتر
می شود. در صورتی که به مدت چند هفته و هر روز فقط سه دقیقه، به این تمرین بپردازید، خواهید دید که پیشرفت قابل ملاحظه ای در تمرین فکرتان ایجاد شده است.
قدم سوم رهاسازی عضلانی
یکی از شیوه های مؤثر و عملی در تمرکز فکر، استفاده از فن رهاسازی عضلانی است. در این روش، فرد در محلی آرام و در صورت امکان، بر روی صندلی راحتی می نشیند و سعی می
کند به تدریج عضلات بدن را از حالت انقباض به انبساط برساند؛ به این ترتیب که ابتدا از عضلات دست و انگشتان شروع کرده، آنها را ابتدا منقبض نموده، سپس شل و آزاد می کند و
آن چنان در انبساط بخشیدن به آنها تلاش می کند که گویی آنها جزء بدن او نیستند و سنگینی ندارند. همین عمل را برای دست دیگر و پاها و قسمت های میانی بدن نیز انجام می
دهد تا جایی که تمام عضلات بدن، به رهاسازی کامل برسد. در این صورت، متوجه روح و روان خود می شود. بهترین لحظات برای ایجاد تمرکز و تقویت آن، زمانی است که فعالیت
های قوای جسمی به حداقل برسند. در این صورت، فکر و اندیشه، مجال زیادی برای حداکثر فعالیت می یابد و به عبارت دیگر، با فراهم شدن زمینه آرمیدگی کامل به وسیله آرمیدگی
جسمانی، «تمرکز فکر» نیز حاصل می شود…. ادامه دارد
مازیارمیرمشاوروتحلیلگر
