آگاهی از موقعیت

شرح

به زبان ساده، آگاهی موقعیتی (SA) به معنای قدردانی از همه چیزهایی است که باید در مورد آنچه که در جریان است بدانید، زمانی که دامنه کامل کار شما – پرواز، کنترل یا نگهداری هواپیما – در نظر گرفته می شود. به طور خاص و در زمینه محیط‌های عملیاتی پیچیده، SA با دانش فرد از رویدادها و پدیده‌های مرتبط با وظایف خاص سروکار دارد. به عنوان مثال، برای یک خلبان جنگنده SA به معنای آگاهی از تهدیدات و مقاصد نیروهای دشمن و همچنین اطلاع از وضعیت هواپیمای خود است. برای یک کنترل کننده ترافیک هوایی، SA به معنای (حداقل تا حدی) اطلاع از موقعیت های فعلی هواپیما و برنامه های پرواز و پیش بینی وضعیت های آینده به منظور تشخیص درگیری های احتمالی است. بنابراین، از نظر عملیاتی،

یک تعریف کلی از SA این است که عبارت است از ادراک عناصر موجود در محیط در یک حجم از زمان و مکان، درک معنای آنها و نمایش وضعیت آنها در آینده نزدیک .

این تعریف اساسی توسط Dominguez و همکاران توسعه داده شده است. (1994) [2] ، که بیان می کنند که SA باید شامل چهار عنصر خاص زیر باشد:

  1. استخراج اطلاعات از محیط؛
  2. ادغام این اطلاعات با دانش داخلی مربوطه برای ایجاد تصویر ذهنی از وضعیت فعلی.
  3. استفاده از این تصویر برای هدایت کاوش ادراکی بیشتر در یک چرخه ادراکی مداوم. و
  4. پیش بینی رویدادهای آینده

با در نظر گرفتن این چهار عنصر، SA به عنوان استخراج مداوم اطلاعات محیطی، ادغام این اطلاعات با دانش قبلی برای تشکیل یک تصویر ذهنی منسجم و استفاده از آن تصویر در جهت دهی به ادراک بیشتر و پیش بینی رویدادهای آینده تعریف می شود.

اهمیت

برای یک خلبان، آگاهی از موقعیت به معنای داشتن تصویر ذهنی از روابط متقابل موجود از موقعیت مکانی، شرایط پرواز، پیکربندی و وضعیت انرژی هواپیما و همچنین سایر عواملی است که می تواند بر ایمنی هواپیما تأثیر بگذارد، مانند زمین نزدیک، موانع. ، رزرو حریم هوایی و سیستم های آب و هوا. پیامدهای بالقوه آگاهی موقعیتی ناکافی عبارتند از  CFIT ،  از دست دادن کنترل ،  نقض حریم هوایی ،  از دست دادن جدایی ، یا مواجهه با  تلاطم گردابی ، تلاطم شدید هوا  ،  یخ‌زدگی شدید  یا بادهای شدید غیرمنتظره.

برای یک کنترل کننده، آگاهی موقعیتی به معنای به دست آوردن و حفظ تصویر ذهنی از وضعیت ترافیکی است که مدیریت می شود و درک پتانسیل پیشرفت یا تغییرات غیرمنتظره در این سناریو است.

دفاع ها

آگاهی از موقعیت آنقدر مهم است که بیشتر محیط کاری خلبان و ATCO برای کمک به حفظ آن طراحی و استفاده می شود.

  • برای ATCO، این شامل  ارتباط با هواپیما (پیوند صوتی و داده) و سایر کنترل‌کننده‌ها می‌شود. و رادار، همراه با  شبکه های ایمنی مرتبط .
  • برای خلبان، این شامل  ارتباط  با کنترل کننده است. نظارت بر ارتباطات بین کنترلرها و سایر هواپیماها؛ نگاه بصری؛ ناوبری (شامل استفاده از نقشه ها و نمودارها)؛ و شبکه های ایمنی هواپیما  از جمله  TAWS ,  ACAS  و  GPWS .

سناریوهای معمولی

عوامل کمک کننده

راه حل ها

  • تقویت سیستم دفاعی و کاهش تأثیر عوامل کمک کننده ذکر شده در بالا.

مقالات مرتب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *