زبان بدن قسمت نوزدهم

زبان بدن قسمت نوزدهم

 کف دست و قدرت بینهایت

یکی از قدرتمندترین و در عین حال غفلت شده ترین نشانه های بدن  از کف دست ها ناشی می­شود، قدرتی که خود را هنگام آدرس دادن مسیر به افراد، فرماندهی کردن و دست دادن آشکار می کند. قدرت دست ها اگر درست انجام گیرد، صاحبان دست را از اعتبار و مرجعیتی خاموش برخوردار می سازد.

سه نوع اصلی حرکت های تسلط و فرمان از کف دست ها انتشار می یابد: کف دست رو به پایین، کف دست رو به بالا و کف دست به صورت بسته (مُشت شده) با انگشتی که اشاره و خطاب می کند. به تفاوت در این سه موضع با مثال های ذیل می پردازیم: تصور کنید از کسی می خواهید تا چیزی را بلند کند و در جای دیگری قرار دهد. فرض بر این است که در هر سه نمونه، از یک نوع لحنِ کلام، کلمه های مشابه و حالات چهره واحدی استفاده می کنیم و فقط موضع و قرارگیری کف دست است که عوض می شود.

کف دست رو به بالا، ژستی است غیر تهدیدآمیز و تسلیم جویانه، یادآورِ حالت دست های گدایی که در خیابان تقاضای کمک می کند؛ و از منظر تکاملی، نشان می دهد که فرد با خود اسلحه ندارد. کسی که از او خواسته شده تا شیئی را جا به جا کند، احساس نمی کند زیر فشار است و خواست شما را حمل بر تهدید و اِخافه نمی کند. اگر بخواهید کسی سخن گوید، می توانید از حالت کف دست رو به بالا استفاده کنید، که می گوید “بفرمایید” من منتظرم شما صحبت کنید و من گوش کنم.

در طول قرون و اعصار، حالت کف دست رو به بالا تغییراتی کرد و نشانه های دیگری از آن مشتق گردید، نظیر یک کف دست که به بالا در هوا بلند شده است؛ کف دست روی قلب و بسیاری دیگر از ژست های مشابه .

کف دست با چرخیدن به سوی زمین، اقتداری بلاواسطه القاء می کند. وقتی با این حرکت چیزی گفته می شود، فرد حس می کند که دستوری به او داده شده و ممکن است نسبت به شما احساس ستیهندگی پیدا کند، بسته به نوع رابطه ای که با او دارید و مقام شما در محل کار.

با چرخاندن کف دست از بالا به طرف پایین، دیگران شما را کاملاً به طرز متفاوتی درک می کنند.

مثلاً، اگر شخص مقابل شما موقعیتی برابر داشته باشد، این احتمال می رود که با تقاضایی که به صورت کف دست رو به پایین صادر شده مخالفت و در مقابل آن مقاومت کند؛ اگر درخواست همراه با کف دست رو به بالا بیاید، احتمال همراهی و پذیرش آن بیشتر می گردد. اگر آن فرد زیر دست شما باشد، کف دست رو به پایین قابل قبول می نماید، زیرا در مقامی هستید که این اجازه را به شما می دهد.

سلام نازی های آلمانی به صورتی داده می شد که کف دست مستقیماً رو به زمین بود و نماد قدرت و استبداد در حکومت رایش سوم محسوب می گردید. اگر آدولف هیتلر این سلام را با کف دست رو به بالا می داد، هیچ کس او را جدی نمی گرفت و به او می خندیدند.

هنگامی که زوج های جوان دست در دست راه می روند، جفتی که مسلط است – اغلب مردها – اندکی جلوتر راه می روند، در حالی که دست مرد به صورت غالب محاط بر دست زن است و پشت آن دیده می شود؛ در حالی که کف دست زن رو به بیرون قرار دارد.